20. Dziwne zachowanie

- Nie owijaj w bawełnę tylko powiedz, że chodzi ci o mieszkanie, w którym robiliśmy imprezy.

- Masz racje Ami, właśnie o to mieszkanie mi chodzi. Położone w centrum Londynu.

- Teraz zostaje sprawa tego, kto wynajmie pokuj w Świńskim Ryju.

- Ja, kiedyś już to robiłem – dziewczyny popatrzyły ze zdziwieniem na Zabiniego

- Nie będę pytać, po co ale powiem tyle chodźmy już.

*** 20 minut później

Grupka postaci w płaszczach z kapturami na głowie stanęła przed wejściem do baru. Drzwi, z których obchodziła resztka czarnej farby nie zachęcały do wejścia. Nad nimi na wietrze poruszał się zardzewiały szyld przypominający ryj świni a pod spodem można było zobaczyć wypłowiałe litery, które kiedyś zapewne były ciemnozielone „Świński Ryj”. Grupa ludzi weszła do środka, jeden z nich podszedł do barmana i zaczął z nim rozmawiać. Po chwili wyciągnął na bar sakiewkę i zabrał klucz, który wręczyła mu kelnerka. Postać ruszyła w stronę schodów a za nim ruszyły pozostałe. Po chwili znaleźli się przed drzwiami numer siedem, otworzyli je i weszli do środka. Wszyscy zrzucili kaptury i zaczęli rozglądać się po pokoju.

- Na rezydencje mi to nie wygląda

- A czegoś ty ruda oczekiwałaś? Królewskiego łoża i podłóg ze złota?

 - Nie, ale to, co tu jest to tragedia.

- Nie kłóćcie się.

- Clar ma racje nie po to tu jesteśmy – mówiąc to Hermiona ruszyła różdżką w stronę kominka zapalając w nim ogień.

- Zbierajmy się stąd idę pierwsza. Draco adres się nie zmienił?

- Nie – słysząc to dziewczyna wzięła trochę proszku fiu od Harrego i rzuciła go w ogień. Płomienie przybrały zieloną barwę. Dziewczyna weszła do kominka.

- Rushton Driver 5! – powiedziawszy to Clar zniknęła.

- Ginny teraz ty. – po chwili już jej nie było. - Mionka czas na ciebie – dziewczyna weszła w zielone płomienie, jej ciało ogarnęło ciepło.

- Rushton Driver 5! – poczuła jak jej ciało zaczyna wirować a po chwili upadła kolanami na coś miękkiego, co okazało się białym puszystym dywanem. Dziewczyna podniosła głowę. Znajdowała się w ślicznym mieszkaniu. A dokładniej w ogromnym salonie. Podniosła się i zaczęła oglądać pomieszczenie.

- Widzę, że Ci się podoba. – usłyszała koło siebie cichy szept, który należał do blondyna.

 - Może być – starała mówić się obojętnie, ale tak naprawdę mieszkanie robiło na niej ogromne wrażenie.

- No to, co robimy? – zapytała, gdy już wszyscy byli w mieszkaniu.

- Hermiona, może pokażemy tym nieobeznanym czarodziejom, co to jest mugolska rozrywka – Harry uśmiechnął się do niej, a ona odwzajemniła uśmiech.

- Co masz na myśli?

- A co ci mówi nazwa „ Sannyplay”? – ten pomysł bardzo jej się podobał. Dobrze wiedziała, co to jest Sannyplay. Było to wielkie centrum rozrywki w centrum Londynu, w którym mugolska młodzież spędzała swój wolny czas.

- Harry to jest super pomysł.

- No to idziemy, ale trzeba najpierw ściągnąć płaszcze i je tu zostawić.

- Pamiętajcie, musimy trzymać się razem, albo w małych grupkach po 2, 3 osoby. Jak by, co spotykamy się w mieszkaniu o 6 by zdążyć na śniadanie o 8 w Hogwartcie – mówiąc to wyszli z mieszkania, zjechali na dół windą i opuścili budynek.

- Jesteśmy na Rushton wiec, centrum jest jakieś trzy uliczki stąd.

***15 minut później

Wyszli za zakrętu, przed nimi pojawił się ogromny budynek. Cały oświetlony światełkami, wielkie złote drzwi prowadziły do środka. Cała grupa weszła do środka.

- No jestem pod wrażeniem, jak na mugoli to się postarali.- mówiąc to Clar rozglądała się po wnętrzu. Jakieś dwadzieścia metrów od nich zaczynał się park z alejkami. Na ławeczkach siedzieli ludzie a dzieci huśtały się na huśtawkach zawieszonych na gałęziach drzew. Każda alejka, która wychodziła poza park czymś zaskakiwała: Jedna wyglądała jak uliczka jakiegoś Śródziemnomorskiego kraju, inna wyglądała jak kosmos, jeszcze inna jak uliczka Paryża, a były to niektóre z wielu uliczek.

- Clar słyszysz mnie? Clar!

- Przepraszam, zamyśliłam się.

- Ślicznie tu prawda? – Hermiona uwielbiała to miejsce

- Tak, więc gdzie idziemy?

- Proponuje kosmos – zanim dziewczyny coś powiedziały Harry ruszył do przodu ciągnąć za sobą Ginny. Przeszli przez las i wyszli z drugiej strony. Na początku alejki z napisem „Kosmiczna droga”. Spędzili na zabawę w tej części budynku jakąś godzinę.

- Twierdze, że teraz możemy się podzieli na pary i każdy pójdzie gdzie chce. Ja idę z Ginny.

- Ja z Clar! – Ron złapał dziewczynę za rękę

- Widzimy się najpóźniej o piątej przy wejściu do mieszkania Malfoya

- Ale, chłopaki zaczekajcie! – Hermiona nie zdarzyła nic powiedzieć, bo została właśnie sama z Malfoyem. Nawet Zabini gdzieś zniknął.

- To gdzie chcesz iść słoneczko?

- Z tobą nigdzie! – mówiąc to dziewczyna ruszyła w stronę wyjścia z centrum

- Ej Granger gdzie ty idziesz? Zatrzymaj się!

- Nie zamierzam cię słuchać! – mówiąc to dziewczyna szła dalej. Chłopak do niej podbiegł.

- Albo się zatrzymasz i zawrócisz albo ci w tym pomogę.

- Phi.. – nie wzięła groźby chłopaka na poważnie i szła dalej, co nie było dobrym posunięciem. Chłopak zagrodził jej drogę, złapał i przerzucił sobie przez ramię. Przez co dziewczyna zwisała głową do dołu, mogąc oglądać jego plecy.

- Malfoy ty pajacu jeden postaw mnie na ziemi w tej chwili!!!

- Mioncia nie denerwuj się i nie krzycz, bo wyrzucą nas stąd.

- Ja ci dam Mioncia! Ja ci za to, co zrobiłeś wszystkie kości połamie.

- Hermi? – chłopak usłyszał za sobą głos. Podniosła głowę do góry, widząc przed sobą chłopaka i dziewczynę. Draco zatrzymał się i postawił dziewczynę na ziemi. Odwrócił się i zobaczył jak szatynka rzuca się z piskiem na szyję ładnej brunetce i dobrze zbudowanemu chłopakowi. Gdy zobaczył jak chłopak przytula ją lekko, zacisnął pięści, ale się opanował. - Mionka słońce, co ty tu robisz?

- Spaceruje sobie.

- Twoi rodzice nic nie mówili, że przyjechałaś.

- Bo oni nic nie wiedzą. Nie mówcie im, ja musze dzisiaj wracać do szkoły a nie chcę by było im przykro.

- Dobra, ale… - nagle usłyszeli chrząknięcie i wszyscy w trójkę popatrzyli w stronę, z którego ono dobiegało. Stał tam nie, kto inny jak Draco Malfoy i czekał, aż ktoś zwróci na niego uwagę.

- Kto to? – brunetka uśmiechnęła się do Ślizgona

- Nikt taki nie zwracajcie na niego uwagi.

- Widzę, że jednak mnie nie przedstawisz i sam musze to zrobić. – blondyn podszedł bliżej - Draco Malfoy, znajomy Hermiony ze szkoły.

- Sara Lips, a to jest Tom Band, przyjaciele Hermiony.

- Miło mi – Draco wyciągnął do nich rękę, na co gryfonka się skrzywiła.

- Wiecie, co może chodźmy do Aqua w alejce Śródziemnomorskiej uczcimy to spotkanie?- zaproponował Tom

- Bardzo chętnie. – Tom i Sara szli pierwsi a za nimi Draco i Miona.

- Od kiedy ty jesteś taki miły? Nie powiedziałabym nigdy, że potrafisz być miły - Hermiona cicho odezwała się do chłopaka, tak by Sara i Tom nic nie usłyszeli.

- Kotku ja potrafię być bardzo miły nawet nie wiesz jak. W szczególności w łóżku, jak chcesz to mogę ci to kiedyś udowodnić – na twarzy chłopaka pojawił się ironiczny uśmiech.

- Idiota.

- No jesteśmy na miejscu. Weszli do małej przytulnej kawiarnio- dyskoteki. Pomieszczenie było okrągłe, a wszystkie ściany zbudowane były z akwarium, w którym pływały ryby. Panna Granger uwielbiała to miejsce. Usiedli przy jednym ze stolików na miękkiej sofie.

- No to, co zamawiamy? Dla was dziewczyny to, co zawsze? – Panna Granger chwilę się zastanowiła.

 - Nie, dzisiaj mam ochotę na coś mocniejszego. Poproszę Whisky. – wszyscy popatrzyli na nią dziwnie – no, co? Nie wolno mi się napić czegoś mocniejszego?

- My nic nie mówimy. – Do stolika podeszła kelnerka.

- Co podać?

- Butelkę Whisky.

- Coś jeszcze?

- Nie na razie tylko tyle.

*** godzinę później.

Hermiona tańczyła z Tomem, a Draco rozmawiał z Sarą.

- Kim jest Tom dla Hermiony?

- Są przyjaciółmi. Przyjaźnimy się od czasów dzieciństwa.

- A ty dla niej jesteś tylko znajomym?

- Tak można to określić.

- To znaczy?

- Jestem znajomym, za którym Hermiona za bardzo nie przepada. – w czasie rozmowy Sara położyła dłoń na dłoni Malfoya

- Nie martw się Hermiona niekiedy nie okazuje tego, że kogoś lubi.- w tym momencie piosenka się skończyła i Hermiona z Tomem zaczęli wracać do stolika, widząc rękę Sary na ręce blondyna, dziewczyna poczuła lekką złość na przyjaciółkę, ale szybko się opanowała i stwierdziła, że coś złego jej się dzieje. /To chyba obecność Malfoya źle na mnie wpływa/ uspokoiła się i usiadła przy stoliku.

- Kelner jeszcze jedną butelkę proszę! - Zawołała do przechodzącego chłopaka, który zaraz przyniósł butelkę.

- Miona nie przesadzasz, wiesz, co było w wakacje, gdy przesadziłaś z alkoholem.

- Sara nie zachowuj się jak moja mama, nic mi nie będzie.

Po godzinie Harmiona Granger miała ewidentnie dość.

- Draco, słoneczko ty moje lubisz mnie, choć troszeczkę?

- Granger ty naprawdę masz już dość. Przepraszam was, ale ja ją już zabiorę. Dziewczyna musi iść spać, tak będzie dla niej lepiej.

- Ja nic nie muszę, jestem dużą dziewczynką – mówiąc to upadła na sofę – uuu całe pomieszczenie wiruje jak fajnie

- Ech z nią tak zawsze, gdy się upije. Zabierz ją niech się prześpi.

- Granger chodź idziemy.

- A gdzie? – dziewczyna zaczęła chichotać

- Do domu Granger, do domu. – mówiąc to wyszli. Chłodne powietrze uderzyło ślizgona w twarz. Było wpół do pierwszej a on szedł ulica Londynu prowadząc wstawiona dziewczynę. Ta sytuacja wydała mu się komiczna. Weszli do mieszkania. Hermionie bardzo dopisywał humor. Draco zaprowadził ją do sypialni posadził na łóżku i wyszedł na chwile do kuchni. Gdy wrócił Hermiona przyglądała mu się lekko nieprzytomnym wzrokiem. Wstała i podeszła do niego. Złapała go za rękę i zaczęła ciągnąć w stronę łóżka. Zaszokowany chłopak poszedł za nią. Kazała usiąść mu na łóżku a sama chwiejnym krokiem odeszła kawałek i ku wielkiemu zaskoczeniu Draco zaczęła robić striptiz. Malfoy był zaszokowany, ale jakoś zachowanie Gryfonki mu nie przeszkadzało. Gdy dziewczyna była już bez bluzki nagle się zatrzymała.

- Draco?

- Tak?

- Chyba będę rzygać – chłopak zeskoczył z łóżka złapał ją za rękę i wyprowadził z pokoju prosto do łazienki. Czekał chwilę, aż dziewczyna skończy swoje spotkanie z toaletą, obmył jej twarz i wziął na ręce, po czym zaniósł do łóżka. Ściągnął z niej spodnie, po czym zapatrzył się w delikatne ciało dziewczyny ubrane tylko w koronkową bieliznę. Otrząsnął się z zamyślenia. Przykrył ją satynową pościelą, po czym usiadł na stołku koło łóżka. Dziewczyna chwilę się w niego wpatrywała. Odezwała się do niego sennym głosem, w którym było słychać i czuć, nadmierną ilość alkoholu.

- Jesteś pajacem, ale kochanym pajacem. – powiedziała, po czym zamknęła oczy i zasnęła. Chłopak siedział przyglądając się jej i myśląc, dlaczego nie mógł postąpić z nią tak jak zawsze, czyli wykorzystać jej stan. To, że teraz by się nie opierała i oddała mu się całkowicie. Ale on po prostu nie mógł tego zrobić.