21. Utrata pamięci

*** 5,15

Zaspany Draco z trudem otworzył oczy. Jak zauważył zasnął na stołku pilnując gryfonke, a teraz obudziło go pukanie do drzwi. Wstał i wyszedł do holu, aby je otworzyć.

- Malfoy ile można czekać, aż otworzysz? Coś ty tyle robił, i gdzie jest Hermiona?

- Granger jest w sypiali. Z tego, co wiem to śpi.

- Jak to śpi?! Gdzie masz sypialnie?!

- Normalnie śpi. Chyba jeszcze na tyle myślisz Potter, żeby wiedzieć, co znaczy słowo spać. Sypialnia to drugie drzwi na prawo. – usłyszawszy to Harry od razu ruszył do wskazanego pomieszczenia, by po chwili wypaść jak burza.

- Malfoy ty fretko jedna coś zrobił Hermionie?!

- Ja jej nic nie zrobiłem – krzyki Pottera spowodowały, że od razu się rozbudził.

- Jak to jej nic nie zrobiłeś? Ona jest zalana, czuć od niej alkohol na odległość.!!

- Ja jej pić nie kazałem. Sama zamówiła Whisky, chociaż jej znajoma mówiła żeby nie przesadzała z alkoholem.

- Jaka znajoma?!

- Nie drzyj się tak. Z tego, co pamiętam nazywała się Sara i była z chłopakiem o imieniu Tom.

- Harry – rudowłosa położyła rękę na jego ramieniu

-Tak Ginny?

- On chyba mówi prawdę. Inaczej nie wiedziałby jak nazywają się przyjaciele Hermiony.

- Powiedzmy, że ci uwierzę, ale tylko, dlatego, że Ginny ci wierzy – ich rozmowę przerwało pukanie do drzwi

- A tam, kogo znowu niesie? – Draco nie musiał długo czekać na odpowiedź, bo kiedy otworzył drzwi na progu stał Zabini

- A to ty, sorry stary zapomniałem, że ciebie z nimi nie było

- Dobra koniec tych rozmów jest wpół do szóstej, a o szóstej musimy być w Świńskim Ryju. – Clar postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce – Ja idę obudzić Hermionę a wy się nie pozabijajcie. Ginny przypilnuj ich.

***

Otworzyła oczy. Pierwsze, co zarejestrował jej mózg oprócz potwornego bólu głowy to, że leżała w wielkim łożu przykryta zielono - srebrną satynową pościelą. Tak bardzo chciało jej się spać, ale blondwłosa dziewczyna siedząca na skraju łóżka, nie pozwalała jej na to. Przed chwilą obudziła ją, a teraz wstała i wyciągnęła z szafki jakąś fiolkę z niebieskim płynem.

- Wypij, to ci trochę pomoże. – brązowooka wzięła fiolkę i wypiła całą zawartość. Poczuła się trochę lepiej, ale jeszcze nie do końca.

- No tak, eliksir na kaca działa w tedy w stu procentach, jeżeli stężenie alkoholu w krwi jest już mniejsze i jeżeli minie od spożycia alkoholu jakieś 8-10 godzin.

- Pomimo zachrypniętego głosu ty jak zawsze wiesz wszystko. Ubieraj się wracamy do szkoły – mówiąc to blondynka wyszła z pokoju. Właśnie te słowa przywołały, Hermiona Granger do porządku. Popatrzyła na siebie i z przerażeniem zobaczyła, że jest w samej bieliźnie. Wysiliła umysł. Ostatnie, co pamiętała to jak wchodziła z Malfoyem do mieszkania, potem jeszcze, chyba wymiotowała, ale nie była pewna. Zaczęła się ubierać

/Ty idiotko, czy ty zawsze musisz się wpakowywać się w takie sytuacje? No trudno będzie, co ma być. Będę musiała porozmawiać z Malfoyem./ Z takim postanowieniem wyszła z sypialni.

- No Hermiono w końcu jesteś, jak się czujesz? – Ginny z troska popatrzyła na przyjaciółkę

- Tak sobie. Nawet nie jest źle. Eliksir na kaca jeszcze nie działa całkowicie.

- Podobno spotkałaś Sarę z Tomem.

- Tak wczoraj przez przypadek wpadłam na nich.

 /Malfoy ma szczęście, ze nie kłamał, bo inaczej nie wiem, co bym mu zrobił, ale byłoby to coś bardzo bolesnego…/

- Harry!, Harry!

- Sorry zamyśliłem się.

- Jest za dziesięć szósta trzeba się zbierać.

- No to bierzcie proszek i wskakujcie po kolei do kominka. – po chwili w pomieszczeniu nie było Clar, Ginny i Rona.

- Miona twoja kolej.

- Harry wolałabym na końcu może eliksir na kaca zadziała przez ten czas do końca.

- Wątpię w to, ale jak chcesz. W takim razie Zabini wchodź do kominka. – kiedy brunet zniknął chłopiec, który przeżył zwrócił się do blondyna - Malfoy twoja kolej.

- Będę ostatni, idź teraz ty Potter.

- Nie Malfoy, zostanę z Hermioną. Nie mogę zostawić jej samej z tobą.

- Dzisiaj już nie? – jego słowa przepełniała kpina - A wczoraj jakoś nie przejmowaliście się tym, że zostaje ze mną. Dlatego teraz Potter nie chrzań mi tu i właź do kominka.

- Malfoy, nie pozwalaj sobie…

- Harry! Proszę cię nie kłóćcie się, głowa mnie boli. Wejdź do kominka, Malfoy chyba mnie nie zje. – postanowiła przerwać tą kłótnie.

- Dobrze Hermiono, ale uważaj na siebie. Nie wiadomo, co temu utlenionemu orangutanowi strzeli do głowy. – po chwili po Harrym nie było śladu.

- Dlaczego kazałaś Potterowi iść?

- Bo musimy chwile porozmawiać.

- A niby, o czym?

- O wczoraj. A konkretnie o tym, co się działo od czasu, gdy weszliśmy do mieszkania?

- Czyżbyś nie pamiętała? – cyniczny uśmiech przyozdobił jego twarz

- Nie – gryfonka spuściła głowę

 / Ja się zaraz z śmiechy skręcę, ona nic nie pamięta. Draco uspokój się możesz to ładnie wykorzystać/

- Szkoda, ze nie pamiętasz, bo wczoraj było całkiem miło i nie narzekałbym gdyby tak było częściej.

-Ja..ja..jak to?

-No wiesz chyba, o co mi chodzi.

- Ale ja rano byłam w bieliźnie. Nie mogłam z tobą się przespać, a potem ubrać bielizny – próbowała zamaskować przerażenie, które ją ogarnęło - Nie ja nawet po pijaku nie przespałabym się z tobą.

- Masz rację nie spałaś ze mną. Ale przecież nie tylko seks jest przyjemny. Pieszczoty też.

- Jak to pieszczoty? – dziewczyna zbladła już całkowicie.

- No normalnie. Jak chcesz, to możemy teraz to szybko powtórzyć może sobie coś przypomnisz.

- Nie ma mowy! – na twarzy dziewczyny malowało, się przerażenie. Niespowodowane ofertą ślizgona, ale tym, czego ona nie pamiętała.

- No trudno. Bierz proszek i wskakuj w ogień.

*** Świński Ryj pokój nr 7

-Gdzie ona jest? Ja tam wracam coś musiało się stać. Wiedziałem, że nie trzeba jej zostawiać samej z tym idiotą.

- Harry uspokój się, nic jej nie będzie. Wczoraj jakoś zostawiliśmy ją samą.

- Wiem, nie powinniśmy tego robić, to był błąd… - wypowiedz chłopaka przerwało wypadnięcie z kominka jakiejś osoby.

- Hermiono, co tak długo? Wszystko w porządku?

- Tak Harry. Nic mi nie jest. – zaraz za dziewczyną pojawił się Malfoy.

- No to jak jesteśmy wszyscy to idziemy. Zabini masz klucz? Ty go wypożyczałeś to ty musisz go oddać.

*** Piec minut później w stronę Hogwartu zmierzało siedem zakapturzonych osób.